Kasteel Linderhof
Aankomst
Vertrek
Volwassenen 2
Kinderen 0

Kasteel Linderhof is het kleinste van de drie kastelen van de sprookjeskoning Ludwig II en tevens zijn favoriete kasteel. Hier verbleef hij ook verreweg het vaakst. Het kasteel ligt in de Opper-Beierse gemeente Ettal en is samen met de prachtige kasteeltuin een zeer populaire bezienswaardigheid die jaarlijks honderdduizenden mensen fascineert.

Met Kasteel Linderhof schiep de sprookjeskoning Ludwig II voor zichzelf een privé-huis van onvergelijkbare schoonheid. De "Koninklijke Villa", zoals het kasteel ook wordt genoemd, is prachtig ingericht in rococostijl en werd in verschillende bouwfasen tussen 1869 en 1886 gebouwd. Het doet denken aan een van de typische 18e-eeuwse lustpaleizen, maar heeft geen direct model. Even indrukwekkend als het paleis zelf is de bijbehorende paleistuin met verschillende exotische parkgebouwen zoals het Marokkaans Huis, de Hundinghut of de Venusgrot. Elk bouwwerk is een aantrekkelijke bezienswaardigheid op zich. Samen vormen het paleis en de tuinen een prachtig en artistiek 19e-eeuws ensemble. Kasteel Linderhof kan dagelijks door bezoekers worden bezocht. Elk jaar komen honderdduizenden toeristen uit de hele wereld hierheen om zich te vergapen aan deze geweldige bezienswaardigheid.

De geschiedenis van kasteel Linderhof

In 1790, waar nu het kasteel staat, werd een eenvoudige boerderij gebouwd, die Maximiliaan II, de vader van Ludwig II, in het midden van de 19e eeuw liet ombouwen tot jachtslot. Het zogenaamde Königshäuschen was een eenvoudig houten huis gebouwd op een stenen ondergrond. Enkele jaren nadat Ludwig II in 1864 koning van Beieren werd, begon hij enkele kasteelprojecten te plannen. Zo werden de eerste ontwerpen voor het wereldberoemde kasteel Neuschwanstein in deze periode gemaakt, en de bouw begon in 1869. Ludwig begon in deze periode ook met de planning van het Nieuwe Herrenchiemsee Paleis. Wat Linderhof betreft, bestelde de koning aanvankelijk alleen een uitbreiding van het Königshäuschen, waarvoor hij de architect Georg von Dollmann in de arm nam. In 1870 voegde hij een oostvleugel toe aan het bestaande gebouw. Dit werd een jaar later gevolgd door een westvleugel en een centraal verbindingsstuk dat de twee gebouwen met elkaar verbond. Deze verbouwingen hadden het oorspronkelijke koningshuis al overbodig gemaakt. Ludwig II wilde het echter nog niet laten afbreken, omdat er veel herinneringen en emoties aan verbonden waren. In 1873 werd een stenen muur om het kasteel gebouwd en een dak aangebracht. Uiteindelijk werd een jaar later het eigenlijke koningshuis ontmanteld en verplaatst naar de huidige locatie - ongeveer 200 meter ten westen van het kasteel. In de daaropvolgende jaren werden een zuidelijke vleugel en ten slotte de slaapvleugel gebouwd. In 1886 was het kasteel eindelijk klaar zoals we het nu kennen. De indrukwekkende gevels van paleis Linderhof werden ontworpen in de historische stijl met ontleningen aan de rococo periode.

Het interieur

De kamers van kasteel Linderhof bekoren door hun overvloedige luxe, het fonkelende goud en de sierlijke schilderijen en muurschilderingen. Ze zijn prachtig ingericht in neo-rococostijl. De grootste kamer van het paleis is de slaapkamer van Ludwig II, die uiteraard ook luxueus en artistiek is ingericht. Qua inrichting doet hij denken aan de slaapkamer van de Franse Zonnekoning Lodewijk XIV, die de sprookjeskoning zeer bewonderde. Voor de slaapkamer in kasteel Linderhof zijn echter andere vormen en kleuren gebruikt dan voor het Franse model. Naast de slaapkamer is ook de Spiegelzaal relatief groot. Uit de andere kamers blijkt echter dat het kasteel alleen bedoeld was om koning Ludwig II te dienen. Hij wilde met dit prachtige gebouw een privé-retraite creëren waar hij ongestoord kon vertoeven. Dit feit wordt op indrukwekkende wijze onderstreept door het zogenaamde "Tichschleindeckdich" in de eetkamer. Door middel van een mechanisme kon de koning de eettafel een verdieping lager in de keuken laten zakken. Daar werd hij door bedienden neergezet en weer omhoog gemanoeuvreerd naar de eetkamer. Dankzij dit soort etenslift kon Lodewijk II in alle rust eten zonder zich te hoeven omringen met zijn bedienden. Naast de slaapkamer, die lijkt op die van de Franse Zonnekoning, zijn er nog andere details verspreid door het paleis die Ludwigs toewijding aan de Franse koninklijke familie tonen. Op het plafond van de eetkamer zijn bijvoorbeeld sierlijke schilderijen aangebracht met scènes uit het leven aan het hof van Versailles.

De paleistuin

De indrukwekkende en prachtige paleistuin werd in 1880 voltooid onder leiding van de Beierse hoftuinman Carl von Effner. De tuin vertoont veel overeenkomsten met typische barok- en rococotuinen, terwijl het grote park rondom, met zijn bosjes en kronkelende paden, is gemodelleerd naar Engelse landschapstuinen. Voor het oog van de bezoeker wordt hier van alles geboden: Prachtige terrassen met vijvers, geometrische bloemperken, talrijke fonteinen, beelden en extravagante bouwwerken sieren de tuin.

De verschillende parkgebouwen zijn zeer bijzondere attracties. De Moorse Kiosk, bijvoorbeeld, is een paviljoen met een gouden centrale koepel en kleine minarettorens. Ludwig II kocht het bouwwerk nadat het oorspronkelijk was gebouwd als Pruisische bijdrage aan de wereldtentoonstelling van 1867. De sprookjeskoning breidde het interieur uit met onder meer een edele marmeren fontein en een luxueuze pauwentroon. Bezienswaardig is ook het in oosterse stijl ingerichte Marokkaans huis, dat Ludwig II op de eerder genoemde wereldtentoonstelling in Parijs verwierf. De Hundinghütte is een romantisch houten gebouw gebaseerd op een scène uit de Wagner-opera Walküre. Eveneens gebaseerd op een scène uit een werk van Wagner is de "Hermitage van Gurnemanz", een kluizenaarshut aan de rand van de paleistuin. Bijzonder bezienswaardig is de indrukwekkende Venusgrot, die beschilderd is met landschapsschilderingen en scènes uit de opera Tannhäuser. Het heeft een ingebouwde elektrische verlichting, een kunstmatige vijver en een waterval.

Paleis Linderhof is het hele jaar geopend voor bezoekers, behalve op sommige feestdagen. De parkgebouwen, met uitzondering van het oorspronkelijke koningshuis, zijn echter gesloten tijdens de wintermaanden van oktober tot maart. Een rondleiding door het kasteel is alleen mogelijk en duurt ongeveer een half uur. Voor jonge bezoekers van het kasteel worden speciale rondleidingen voor kinderen aangeboden, en tijdens het belangrijkste vakantieseizoen in de zomer zijn er regelmatig interessante familie-evenementen, waarbij jong en oud veel te doen krijgen rondom het kasteel. Paleis Linderhof en de aangrenzende tuinen zijn een imposant kunstwerk en een prachtige bezienswaardigheid die u niet mag missen. Hier kunt u zich vergapen aan de pracht en praal waarin een echte koning uit de 19e eeuw leefde. Niet alleen mensen die geïnteresseerd zijn in geschiedenis en cultuur komen aan hun trekken bij een bezoek aan kasteel Linderhof.